Χωρίς αγάπη

 Πώς να ζήσεις χωρίς αγάπη πουλί μου; Πώς; Ό,τι κι αν κάνεις ό,τι κι αν κατακτήσεις πάντα αυτό που συμπληρώνει την ολότητα του ανθρώπου είναι η αγάπη... Κι αυτό το καταλαβαίνουμε σαφώς από το γεγονός ότι ακόμα κι όταν μας πονάει εξακολουθούμε να είμαστε εκεί... Δε διαλέγουμε πότε θα αγαπήσουμε και πότε θα ξε - αγαπήσουμε... Δυστυχώς δεν είναι στο χέρι μας η ευτυχία σε κάθε φάση της ζωής μας... Η πάλη γι'αυτή πρέπει να είναι δεδομένη και είναι μια ηθική εμμονή και υποχρέωση που πρέπει να έχουμε για τον εαυτό μας... 

 Εγώ πάντως σ'αγάπησα, καταλαβαίνεις τώρα δα που το γράφω, ότι το γράφω για 'σένα... Εσύ που τόσο με αμφισβήτησες και τόσο με πόνεσες σε διαρκή χρόνο. Είναι ανείπωτο αυτό που έζησα μαζί σου και οι βλάβες που επέφερε αυτό ανείπωτες. Ωστόσο, έγραψα αρκετά τραγουδάκια που ακόμα σαφώς και δεν τα έχω δημοσιοποιήσει όλα... Κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό όμως. Σε όλη αυτή τη διαδρομή όμως καθώς τα μοιραζόμουνα αυτά τα τραγουδάκια, δηλαδή τον ίδιο μου τον εαυτό, τον πόνο μου, το δάκρυ μου αλλά και τη χαρά μου κέρδισα φίλους, γνωστούς, συντρόφους στη ζωή για να βάλω μπουγάδα στο μαύρο του πόνου μου για να γίνει γκρίζος. Γκρίζος, όπως είναι άλλωστε και η ζωή μας γκρίζα, ανάμεικτη από πόνο και χαρά, δάκρυ και γέλιο. Πολύν καιρό περίμενα να περάσει αυτό το κάτι που έκοβε την ανάσα μου και ανακύκλωνε τη σκέψη μου και ακόμα το πολεμάω γιατί δεν έχει νικηθεί πλήρως και μου έχει προκαλέσει τόσες δυσαρμονίες στην ολότητά μου.

 Δεν είσαι εσύ μόνο στη ζωή μου, υπάρχουν κι άλλα πολλά και σε αυτά οφείλω, αλλά και σε αυτά που θα'ρθουν αλλά και πάνω απ'όλα στον ίδιο μου τον εαυτό να με αγαπάω και να μη με παιδεύω άλλο πια. Το θέλω πολύ αλλά φαίνεται έχω προγραμματίσει κάποιες συνήθειές μου λάθος και πρέπει να τις αλλάξω, να τις κάνω απεγκατάσταση και να κάνω format το σύστημα, ενδεχομένως να αλλάξω λογισμικό γιατί είναι παλιό. 

 Το νέο λογισμικό θα είναι με επίκεντρο τα πράγματα που αγαπώ. Οι προτεραιότητες που είχα να διεκπαιρεώσω τελείωσαν, τώρα προτεραιότητα έχουν τα θέλω μου. Ό,τι και να κάνω όμως είναι αναπόφευκτο για'μένα ότι θα συνεχίσω να σ'αγαπώ. Μάλλον αυτό που θα κερδίσω με τη μάχη που δίνω με το πέρας του χρόνου είναι να μη με επηρεάζει αρνητικά η θύμησή σου και να μη μου χαλάει τη διάθεση ανεβάζοντάς μου έναν βαθύ αναστεναγμό. Πολλοί αναστεναγμοί φούντωσαν με αλκόολ και τσιγάρο αλλά και με παρέα, μικρή και καλή και πληρώθηκαν με τη φθορά. Υπάρχουν αρκετά τραγούδια μου που μπορούσα να κολλήσω σ'αυτή την ανάρτηση για να περιγράψω τα πράγματα, αλλά αυτό που έχω διαθέσιμο είναι κι αυτό που ισχύει μέχρι σήμερα και σε κατατάσει σε μία εμμονή που θέλω όμως να την ξεχάσω και να την ξεπεράσω, κυρίως το δεύτερο όμως γιατί το πρώτο είναι απλώς μια ψευδαίσθηση...

Απολογισμός

 Πολλά χρόνια πλέον γράφω στίχους, συνθέτω τη μουσική μου για να τους ντύσω τους ρημαδιασμένους μου στίχους. Στίχους που περιγράφουν καημούς, βάσανα, εσωτερικά ερωτηματικά που πηγάζουν απο βαθύτερους ή πιο επιφανειακούς προβληματισμούς. Το γεγονός αυτό, η ενασχόλησή μου με την τέχνη που παρεπιπτόντως όσες φορές την απομάκρυνα από τις καθημερινές μου ασχολίες αρρώσταινα μου έχει δείξει το δρόμο της αποδοχής των πραγμάτων στη ζωή.

 Για πολύν καιρό, ακόμα και τώρα όμως που μιλάμε παλεύω να αποδεχτώ κάποια πράγματα, κάποιες καταστάσεις, προσωπικές αλλά και κοινωνικές, οι δεύτερες ασφαλώς επηρεάζουν εξαιρετικά τις πρώτες άρα είναι δυστυχώς αδύνατο να εξαιρεθούν. Εν τέλει πήρα κάποιες αποφάσεις. Κάποιες αποφάσεις που πιστεύω θα με βοηθήσουν να προχωρήσω τους ορίζοντές μου. Θα μου δώσουν κατά κύριο λόγω πιστεύω την προοπτική που χρειάζομαι και αυτός αν μη τι άλλο είναι ο βάσικος  λόγος που επιχειρώ να κάνω την αρχή μου στην επαγγελματική σταδιοδρομία μου διαφορετική από αυτή που σχεδίαζα αρχικά.

 Οι κοινωνικές εξελίξεις με προλάβανε, όπως προλάβανε άλλωστε και όλην την γενιά μου... Μια γενιά που είναι χαμένη στη μετάφραση; Πιστεύω πως ακόμα κι αν δεν ισχύει κάτι τέτοιο πάλι δύσκολα θα περάσει αναμφισβήτητα και για ολα φταίει η πολιτική. Εκεί φτάνουμε και εκεί θα το σταματήσω γιατί απλά πιστεύω ότι είναι η κορυφή του παγόβουνου. Η βάση, το θεμέλιο αν θέλετε είναι η δεδομένη άγνοια του ανθρώπου, του αλλοτροιωμένου νοήμονος όντος που μεγαλώνει σε αφιλόξενο περιβάλλον για να αναπτύξει τη διάνοιά του με τρόπο ορθολογικό.

 Κάπου εδώ ξεφυτρώνουν οι θεωρίες της πολιτικής, την οποία θα την ακουμπήσω μονο διαλεκτικά, που θέλουν τον άνθρωπο κομμουνιστή ή εθνικόφρωνα, σοσιαλιστή ή αναρχικό. Πιο συμπαθής εμένα να σας πω ειλικρινά είναι η τελευταία, η αναρχία δηλαδή, αλλά νομίζω τελικώς ότι είναι μια ρομαντική ουτοπία και κάπου εκεί ξεφυτρώνει ο συνδυασμός των παραπάνω θεωριών και άρα το μπαστάρδεμα της πολιτικής.

 Πώς μπορείς να κάνεις άραγε τα γαϊδούρια κοπάδι, έχω ακούσει να λένε οι άνθρωποι κάποιας ηλικίας. Ρώτησα για να μάθω ότι δεν γίνονται. Γι'αυτό κάποιοι παραμένουν μόνοι τους με τα συμπεράσματά τους και μακριά από το ρεύμα της μάζας. Η μάζα από την άλλη είναι τα πρόβατα τα οποία γίνονται κοπάδι και μπαίνουν στο μαντρί που θα τους δείξει ο τσοπάνης τους. Στο τέλος τα πρόβατα όμως ότι κι αν τους πουν μία είναι μοίρα τους ή ορθότερα ένας ο προορισμός τους η σφαγή βεβαίως.

 Θα σφαγιαστούμε αγαπητοί συνέλληνες αυτό καταλαβαίνω εγώ μπορεί ίσως και με βαμβάκι αλλά ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, ο κεντρικός στόχος δηλαδή, το νόημα που θέλουν να περάσουν. Όσοι είναι τα "γαϊδούρια" θα γκαρίζουν προσπαθώντας να μιλήσουν. Αν καταλάβει κάποιο πρόβατο κάτι καλώς αλλιώς θα σφαγιαστεί. Κροκοδείλια δάκρυα δεν χωρούν ιδιαίτερα από αυτούς που έστησαν το έγκλημα και για όσους βεβαίως βεβαίως γνωρίζουν... Κι αυτό θα μπορούσαμε να πούμε είναι και το πιο βασανιστικό, το μαρτύριο της σταγόνας. Δεν ξέρω που θα φτάσει αυτή η σταγόνα όμως... Κάποια μέρα το ποτήρι μπορεί να ξεχειλίσει και τότε να δούμε που θα είμαστε... Είμαστε μονάδες σε έναν κόσμο που μαστίζεται από την αδικία στο σύνολο. Στην καλύτερη περίπτωση είμαστε συντεχνίες και βλέπουμε το καλό του κλάδου μας, των λίγων αυτών ανθρώπων που μας περιβάλλουν... Είμαστε ουμανιστές μόνο στις εκθέσεις μας που γράφουμε στα σχολεία για να τις βαθμολογεί η δασκάλα και να μας βάζει έναν καλό βαθμό.  Και βγαίνοντας στη ζωή αρχίζει το Θέατρο Σκιών ......