Δε θα γράψω κάτι μελοδραματικό. Δε θα το ήθελε και ο Νίκος. Έφυγε με το κεφάλι ψηλά με αξιοπρέπεια χωρίς να ξέρει ο περισσότερος κόσμος ότι έπασχε από καρκίνο.
θα γράψω ότι μας άφησε ένα πλούσιο έργο. Τραγούδια που μας αγγίζουν την ψυχή.
Θα συνεχίσουμε να τα τραγουδάμε και τώρα που δεν είναι πια εδώ να τα τραγουδήσει μαζί μας. Θα ' ναι σαν να μην έφυγε ποτέ, θα κλείνουμε τα μάτια μας και θα'ναι σαν να είναι δίπλα μας. Η ιδιαίτερη φωνή του θα ηχεί μέσα στο μυαλό μας. Κέρδισε την "αθανασία"...
Είσαι τυχερός για όσα έζησες και δεν έζησες Νικόλα Παπάζογλου, μακάρι να υπάρξουν κι άλλοι καλλιτέχνες σαν κι εσένα στο μέλλον. Θα μας λείψεις...
